Gisteren was ons laatste avontuur met Aeolus. Het plan was om Aeolus samen naar een plek te varen waar hij uit het water gehesen kon worden EN waar de grote vrachtwagen op het terrein kon. Bij de Graaff paste dit nu niet, bij de kleine kraan kan geen grote vrachtwagen komen, en bij de grote kraan stonden nog te veel boten op de wal. Gelukkig konden we terecht bij vd Wees transport. Daar moest naartoe gevaren worden. Het leek er op dat Aeolus samen met zijn goede vriend Beafort een leuk feestje aan het vieren was, uit de richting WZW met een dikke 6 bft. Al gauw kwamen we er achter dat de harde wind er op het water voor zorgde dat het flink golfde en spookte. Ondanks dat het maar een klein stukje varen was, klotste en spetterde er flink wat water over en in de boot (en daarmee ook veel op ons).

Alsof de tocht naar de hijskraan nog niet spannend genoeg was, kregen we van de kraanmachinist te horen dat de harde wind misschien nog roet in het eten kon gooien. Het waaide namelijk zo hard dat ons 'kleine' en 'lichte' bootje waarschijnlijk alle kanten op zou waaien zodra hij opgehesen werd (als hij 20ton had gewogen, was er niets aan de hand geweest). Ze wilden niet het risico lopen dat de hijsbanden eraf zouden schuiven en dat Aeolus eruit zou vallen. Misschien als de wind wat zou gaan liggen, dat het dan wel te doen was.

Na goed overleg met Jörg (de koper in Duitsland), de kraanmachinist en diverse andere deskundigen op lokatie, zouden we het toch gaan proberen. We moesten daarvoor eerst onder een verlengd stuk kade doorvaren (paste precies), zodat we dichter bij de kant zouden liggen. Dan hoefde de kraan hem niet zo ver te hijsen en de vrachtwagen niet zo ver het terrein op. De hijsbanden zijn nog extra vastgelegd aan de boot om te voorkomen dat ze weg konden schuiven. Gelukkig was het voor de mannen niet de eerste keer dat ze een boot uit het water hesen. Het ging dan ook erg goed, ondanks de wind die toch wel aan Aeolus liep te trekken (maar zij trokken terug ;). Het was voor veel aanwezigen toch wel een fascinerend schouwspel, waarschijnlijk omdat ze normaal wat andere en vooral zwaardere dingen hijsen ;)

Uiteindelijk landde Aeolus veilig op de vrachtwagentrailer en kon hij worden vastgemaakt voor zijn lange reis. Dit was ons laatste avontuur met Aeolus, maar hijzelf is net weer begonnen aan een heel nieuw avontuur. Vanmiddag hebben we van Jörg gehoord dat de zalmschouw veilig is aangekomen op zijn bestemming. We wensen ze veel plezier en hopen dat hij er net zo veel plezier aan gaat beleven als wij dat hebben gedaan.

Meer foto's kun je vinden in het fotoalbum.

1e weekend weg...

Zaterdag 1 september vertrokken wij richting de Bieschbos om 's avonds naar het jubileumfeest van Scouting Hank te gaan. De vrijdag er voor nog even olie aangevuld en olie van de keerkoppeling ververst. We vertrokken uit de haven, en alles ging goed. Toen we de Dordtse Kil in draaide ging ook alles nog goed. Het passeren van de Moerdijk bruggen was even spannend, de mast moet daar een stukje zakken. We zijn daar net te hoog voor. Daarna gelijk maar even het dek geschrobt, was wel nodig. Vervolgens besloten we even te stoppen bij Lage Zwaluwe, om de motor te checken (routine) en even naar het toilet te gaan. Bij het optillen van het motorluik zag ik een zwarte plas onder de motor. Niet goed: Olie. Ongeveer 1 liter... Aangezien het hier over varen gaat, verwijs ik voor het sleutelen naar het klusverslag. De moraal van het verhaal was dat we niet naar Hank gevaren zijn, maar dat de moeder van Ellen ons heeft opgepikt, en weer afgezet. Zondag hadden we op advies van onze motorenman voldoende olie ingeslagen. Wij dachten dat we met 8 liter wel thuis zouden komen. Het advies was: Rustig varen, regelmatig pijlen en zo nodig bijvullen. We kozen de toeristische en tevens mooiste route, via de sluizen terug naar het Wantij. Al met al hebben we ongeveer 1,5 liter olie bijgevuld. 
Opzich jammer van een weekend spelevaren, maar het feestje was gezellig.