Met dank aan de weergoden hebben we vandaag veel gedaan. Ellen begon met het schoon (verf vrij) maken van een aantal plaatsen waar iets aan/op/ingelast moest worden. Na de bandschuurmachine is ze nu ook de slijptol met komborstel de baas. Nu nog leren lassen. Ondertussen begon ik met het plaatsen van extra ogen en kikkers op plaatsen waar ze handig zijn of eventueel mogelijk handig kunnen zijn. Beter 2 teveel dan 1 te weinig. Handig vooral, dat al deze ogen en kikkers "geprefabt" zijn bij Tukker botenbouw, die deze normaal gebruikt voor de lelievletten van Scouting.

Toen alles er aan zat zijn we begonnen met de rotte plaat achterin de mastkoker er uit te halen. Deze was ondertussen zo dun, dat een tikje met de bikhamer al een gaatje liet ontsaan. Op deze manier heb ik het hele plaatje er uit gesloopt, waarna Ellen al het piepschuim er uit kon halen wat tussen de betimmering en het staal zat. Als dit vlam vat heb je een uitdaging die je niet wilt hebben.

Ondertussen kon ik aan de slag met een stukje slecht staal in het "voorbord". Uitslijpen, opmeten, op maat maken en inlassen. Toen dit gebeurt was, maakte ik de plaat voor de mastkoker op maat, die Ellen al had afgetekend. Een spannende klus, omdat niet alle piepschuim achter de betimmering vandaan is. Dit hebben we opgelost door de ruimte te vullen met natte lappen, het hout nat te maken en (voor zo ver mogelijk) nat te houden. Verticaal laswerk is niet mijn favoriet, op een of andere manier krijg ik dat nooit echt mooi. Voor in de mastkoker is het mooi genoeg, en het zit vast en is dicht. Niet zeuren dus. De afwaterings gaten onderin de mastkoker moesten natuurlijk ook een beetje gevuld worden, deze zaten een klein stukje tot achter de nieuwe plaat, dus dat moest gevuld worden. Lekker een beetje knoeien met kleine brokjes staal en lekker vol blubberen metlas electrodes. Ook dit is gelukt.

Bij het afwerken van de lassen kon Ellen nog even de mast en de giek lakken, laag 4. Ongeloofelijk hoe dat houtwerk opknapt!